Panadería "A Bicha". O nome provén do mote familiar
Asociación de comerciantes e Industriais de Bueu - ACIBU
A
Asociación de Comerciantes e Industriais de Bueu nace en 1987 baixo as siglas
de ACIBU.
A vila de Bueu forma parte da comarca do Morrazo, situada na beira
norte da península e bañada pola Ría de Pontevedra, onde se atopa a Illa de
Ons, que forma
|
Parque Natural Illas Atlánticas - Ons |
parte do Parque Nacional das Illas Atlánticas e atrae cada ano a
centos de visitantes. O municipio conta cunha marabillosa riqueza natural:
praias de augas cristalinas e area branca, panorámicas extraordinarias sobre o
Atlántico, roteiros polas súas fragas, o espazo protexido de Cabo Udra…
É
unha vila costeira na que a principal fonte de riqueza dende antigo é a pesca,
cun pasado dourado coma un
|
Vista Bueu |
dos portos máis importantes polo impulso da
industria conserveira. Unha das fábricas acolle hoxe o destacado Museo Massó,
un dos máis importantes da península
ibérica no eido da cultura mariñeira. Naceu froito das inquietudes culturais
dos industriais cataláns Gaspar, José Mª e Antonio Massó. O seu interese pola
historia da navegación lles leva a crear unha colección de libros imprimidos
entre os séculos XV e XIX, instrumentos náuticos, cartografía, documentos e
maquetas de embarcacións históricas que constitúen a alma desta colección.
Bueu
segue a contar cun porto moi dinámico e cunha lonxa que realiza as subastas do
polbo e o peixe variado pola tarde a partir das 17:00h. A Praza de Abastos, de
|
Praza de Abastos de Bueu |
moita sona na comarca, abre pola tarde para vender o peixe da subasta. A
calidade e frescura da materia prima é tal, que este mercado recibe a diario
visitas dos municipios veciños. En canto a cidades máis grandes, sempre foi
unha localidade moi ben conectada con Marín e coa capital da provincia, da que
distan tan só 20km.
ACIBU
naceu para agrupar ao sector servizos e defender os seus intereses, así como
para dinamizar a economía local. Conta ao redor de 102 empresas asociadas (información dada polo CCA), na súa
maioría comercio de proximidade, pero engloba practicamente todas as
actividades.
É
unha organización libre e politicamente independente, sen ánimo de lucro, cuia
finalidade é a de representar, xestionar e defender os intereses dos seus
asociados, atendendo ás súas necesidades de información, formación e
asesoramento dentro do ámbito territorial de BUEU.
En
1992 ACIBU intégrase na Federación de Comerciantes e Industriais do Morrazo (FECIMO) xunto coas
asociacións de Moaña e Cangas (ACIMO e ACICA). Unifícanse as tres asociacións
locais e a do Polígono Empresarial de Castiñeiras (AEPICAS), tamén da
localidade de Bueu, en 2007.
As
localidades de Bueu, Cangas e Moaña viven realidades moi similares, tres vilas
mariñeiras das Rías Baixas con gran afluencia turística sobre todo no verán, e
polas que a poboación circula buscando alternativas de ocio e compras á
localidade de residencia. Trala unión impúlsanse campañas unitarias de éxito
nos tres concellos, ademáis de acadar máis recursos e fomentar a formación e
profesionalización do sector, adaptándose ás necesidades do mercado.
Coa
unificación das asociacións, FECIMO converte a toda a Comarca do Morrazo nunha
alternativa fronte as grandes áreas comerciais. Trátase de cuidar o comercio
tradicional e a pequena empresa da comarca, potenciando as súas peculiaridades
e características distintivas.
Colabórase
con eventos que pola súas características sexan de especial interese para a
sociedade, devolvendo a confianza que os veciñ@s do Morrazo poñen nas empresas
asociadas.
Apóstase
polo respeto ao medio ambiente con actividades nas que participan empresarios e
clientes, nas que se poñen en valor os recursos naturais e patrimoniais da
península, e creando un destino turístico de calidade.
ACIBU_Asociación
de Comerciantes e Industriais de Bueu, nace cunha vocación integradora, plural
e democrática, para defender os intereses de todo un sector, defendéndoo fronte
institucións, organismos e entidades.
Panadería "A Bicha", cinco xeracións de panadeiros
A historia de Panadería A Bicha
de Bueu, comeza alá polo ano 1860, cando os bisavós de Digna –actual
responsable do negocio – rexentaron a primeira panadería do municipio.
|
Pais e avós de Digna |
Os seus avós Francisco e Carmela tomaron o relevo, e posteriormente o seu
pai Xeso e o tío Amador. Cando o pai de Digna finou, a súa nai Lola tomou o
posto, e traballou moi duro pola panadería, tirando do negocio incluso en
tempos de crise.
Digna, a maior de 8 irmáns, foi quen heredou a profesión e rexenta hoxe en
día a panadería A Bicha, na que
todos os irmáns botaron sempre unha man.
A esperanza de Digna están postas na quinta xeración, que ven pegando forte
e moi animada a levar adiante o negocio familiar. Tomarán moi pronto o relevo,
dado que xa están a traballar con ela e formándose incluso no estranxeiro.
Non é estrano que A Bicha continúe
a ter éxito na vila de Bueu, vista a tradición panadeira do seu árbol
xenealóxico. Outros membros da familia mesmo emigraron e montaron panaderías e
pastelerías de renome noutras vilas.
OS COMEZOS
O nome tan peculiar que ten a panadería provén do mote familiar. Aos avós
por parte paterna xa lles chamaban “os da Bicha”, e o nome perdurou ata hoxe,
sen ningún sentido despectivo, senón como un mote cariñoso para identificar a unha
familia moi querida en Bueu, á que Digna e as súas irmás están orgullosas de
pertencer. Así que, por qué pensar en cambiarlle o nome ao negocio?
|
Carmela, avoa de Digna |
Na época da Guerra Civil e Postguerra, cando existía o racionamiento, moitas
familias mercaban coa cartilla na súa panadería. Os avós Francisco e Carmela,
tan caritativos, facían a vista gorda cos máis necesitados e non lles importaba
dar algunha peza de máis. Aínda se escoita dicir que “A Bicha matou moita fame en Bueu”.
O negocio estivo aberto en diferentes lugares do centro de Bueu ao longo da
súa historia. O obrador dos bisabós estaba na Rúa Castelao, o dos avós en Eduardo Vicenti, pasando despois a Montero Ríos, onde naceu Digna e os seus
irmáns. E no ano 1953 inaugurouse a actual negocio na Banda do Río nº57, nunha
casa que construíu seu pai Xeso.
Daquela en Bueu había moito bullicio, moito máis movemento do que hai hoxe
en día. Os barcos ían e viñan…había moitos mariñeiros na vila e a fábrica de Massó
estaba en pleno rendemento. O pan era máis apreciado e consumido. Digna lembra
a gran cantidade de pan que tiñan que facer para os traballadores da fábrica,
que deixaban a bolsiña de tela ben cedo pola mañá e pasaban a recollela á saída
do traballo, sobre as 13:00h. Eran, segundo ela, “mareas de xente”. Moitos levaban
co pan algo de chocolate que tamén se vendía en A Bicha.
Era tanta a demanda que ás veces tiñan que facer dúas fornadas ao día,
tendo que cocer tamén pola tarde. Non só vendían para a xente da vila, senón que
tamén o facían para fóra. Os barcos de bonito que pasaban días no mar, tamén
lle encargaban pan. E cando non había aínda repartidores en automóbil, eran
señoras con grandes cestos na cabeza as que repartían o pan polas aldeas.
Incluso mandaban pan a Aldán e a Bon nos antigos autobuses “Cerqueiro”. E non esquezamos
que por aquela época moitas familias vivían en Ons, así que pola Pascua ían os
barcos cheos de roscóns para a illa.
O sábado de Pascua era unha festa en A
Bicha. O forno de pedra traballaba a todo trapo para cocer os bandullos que
a xente lles deixaba. Comezaban ás 7 da tarde e cocían ata que os veciños
volvían da misa de media noite. A panadería estaba a tope de xente e os cativos
da familia o pasaban en grande. Agora algúns maiores continúan a levarlle os
seus bandullos, pero en menor medida.
Por aquela época atopar un panadeiro era tarefa difícil, e incluso o segue
a ser hoxe en día. É un traballo sacrificado, sen días de descanso e cun
horario nocturno, diferente a calquer outro. De feito A Bicha tiña panadeiros que viñan doutros municipios. Logo pasaban
tanto tempo xuntos que xa se consideraban parte da familia.
A MODERNIZACIÓN
|
Forno de pedra que aínda se utiliza |
O negocio da panadería foise adaptando aos tempos
modernos e ás necesidades dos seus clientes. Pero no caso de A Bicha
teñen algo moi especial que os diferencia do resto: o forno de pedra e leña que
aínda segue en funcionamento e dos que as outras panaderías do Morrazo se foron
desfacendo coa chegada dos fornos eléctricos. Pódese dicir que é o único que
queda traballando na zona.
Antigamente amasaban a man, eran os fortes
panadeiros quen o facían en grandes artesas de madeira. Así foi ata os anos 50,
cando abriron o actual obrador da Banda do Río e chegaron as máquinas.
Nos 60 chegou o forno eléctrico para axilizar o
cocido do pan, aínda que nunca quixeron deixar de traballar co forno de pedra
que aínda que é máis lento e difícil de traballar, da un resultado que os seus
clientes aprecian.
Máis tarde chegaron a pesadora e a formadora, que
agora mesmo tampouco se utilizan en favor dun pan máis artesano.
|
Digna e sobriña |
En canto ao consumo, afirman que hoxe en día non
se vende tanto pan como noutras épocas, pero o negocio segue adiante. Reparten
diariamente a bares e restaurantes, sobre todo pan e empanada e incluso tartas.
A FILOSOFÍA. Máis de 150 anos de historia
Os produtos que se atopan na panadería A Bicha
son exclusivos, totalmente naturais, feitos coas mellores materias primas e as
receitas das antigas xeracións, que Digna heredou e pon en práctica en pan e
pasteis.
A súa familia foi pioneira facendo empanadas de
mazá, moi solicitadas na vila, e contan con productos estrela como os
riquísimos brazos de gitano, roscóns, melindros, cocos, empanadas de millo...
Como valor engadido, Digna elabora os domingos
unhas pezas de pan especiais ás que lle bota moita imaxinación. Ela di con
moita gracia que o fai para saber que é domingo, xa que fai pan todos os días.
Ten formas moi orixinais: uns parecen polbos, outros nécoras, outros
tartarugas… sempre diferentes. A masa tamén ten un toque distinto ese día. Sen
dúbida os veciños os aprecian moito e sempre queda sen eles.
|
Lola, nai de Digna |
Os clientes valoran o seu xeito tradicional de
traballar e a confianza demostrada ao longo de máis de 150 anos de servizo. En
todos estes anos, esta non é a primeira homenaxe que reciben. No ano 2006, Lola
a nai de Digna, recibiu un recoñecemento por parte do Concello de Bueu o día da muller traballadora
e a prensa recolleu a súa historia nunha reportaxe.
O FUTURO
|
Digna e sobriña |
A quinta xeración de panadeiros xa está en marcha. Aínda que con outros estudios e oficios, ven no negocio familiar unha opción de
futuro. Uns xa están a traballar con Digna para tomar o relevo, mentres outros continúan formándose para renovar a panadería e adaptala ás novas técnicas e a
aquilo que os clientes demandan.
A pesar dos tempos difíciles que se están a
vivir, Digna é optimista co porvir que lle agarda á panadería familiar, e
síntese orgullosa de que os novos sigan a loitar por ela. Haberá que adaptarse
e especializarse, aprendendo cada día.
Aínda así, Digna e as súas irmás puntualizan que
falta xente que se adique a este oficio e que sería bo fomentar a aprendizaxe
deste traballo entre os xóvenes.
No hay comentarios:
Publicar un comentario